Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Ο χαιρετισμός του Ιβάν Σαββίδη στο 35ο Φεστιβάλ της ΟΣΕΠΕ (ολόκληρο το κείμενο)

 Ο Ιβαν Σαββίδης βρέθηκε στο Λεβερκούζεν της Γερμανίας, επίτιμος προσκεκλημένος της ΟΣΕΠΕ στο 35ο Φεστιβάλ Ποντιακών χορών νεολαίας. Απηύθυνε τον ακόλουθο χαιρετισμό και καταχειροκροτήθηκε. Η μετάφραση, είναι του Θράσου Ευτυχίδη.

Αγαπητέ Πρόεδρε,
μέλη του Συμβουλίου,
συμμετέχοντες και επισκέπτες του φεστιβάλ,
Αγαπητοί Φίλοι,
Αδέλφια και Αδελφές!

Επιτρέψτε μου να σας χαιρετίσω εκ μέρους των χιλιάδων ελλήνων της διασποράς των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και από εμένα προσωπικά, και να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στον φίλο μου κ. Ανέστη Οσιπίδη για την πρόσκληση στη σημερινή εκδήλωση.

Η ετήσια διοργάνωση ενός τέτοιου μαζικού πολιτιστικού γεγονότος - αποτελεί μεγάλη κατάκτηση της Ομοσπονδίας Ποντιακών Συλλόγων της Ευρώπης, η οποία δικαιωματικά θεωρείται μια από τις δυνατότερες ενώσεις του Παγκόσμιου Ποντιακού κινήματος.

Δεν νομίζω, ότι σήμερα ταιριάζουν μακροσκελείς ομιλίες. Αλλά δεν μπορώ να μην αγγίξω ένα θέμα που αφορά τον καθένα από εμάς. Και μιλάω για τα τραγικά γεγονότα στη Μικρά Ασία στις αρχές του 20ου αιώνα.

Δύο μέρες νωρίτερα, η Γερμανία αναγνώρισε το γεγονός της γενοκτονίας των Αρμενίων και άλλων χριστιανικών λαών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και γνωρίζετε, ότι η ΟΣΕΠΕ βοήθησε ενεργητικά στην λήψη αυτής της απόφασης. Το γεγονός αυτό μπορούμε να το εκτιμήσουμε σαν μια αδιαμφισβήτητη επανάσταση.

Ωστόσο δημιουργείται και ένα διπλό συναίσθημα. Από τη μία πλευρά οι μισοί από αυτούς που μίλησαν στην Μπούντεσνταγκ, μιλούσαν, μεταξύ άλλων, και για τους έλληνες του πόντου, από την άλλη - στην απόφαση ο λαός μας αναφέρετε στην κατηγορία των "άλλων χριστιανικών μειονοτήτων".  Αυτό σημαίνει, ότι δεν είμαστε και τόσο αναποτελεσματικοί.

Φυσικά, θα αναλύσουμε λεπτομερειακά τη δραστηριότητά μας. Αλλά υπάρχουν τρεις βασικές αιτίες για τη δημιουργηθείσα κατάσταση.

Πάνω απ όλα - είναι η στάση που κρατά το επίσημο ελληνικό κράτος. Γι αυτό σήμερα η το κύριο καθήκον του Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού και ειδικότερα των ποντίων που έχουν δικαίωμα ψήφου - είναι να καταφέρουν ώστε η κατανόηση, η βοήθεια και η υποστήριξη στο ζήτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων ελλήνων, να γίνει βασικό συστατικό κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Και έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε αυτό. Είμαστε αρκετά εκατομμύρια και μπορούμε πιο συνεκτικά και πιο υπεύθυνα να δίνουμε τις ψήφους μας!

Στις 21 Μαίου στη Αθήνα με τη δική μας στήριξη το θέμα της γενοκτονίας για πρώτη φορά ακούσθηκε δυνατά στο επίπεδο της κυβέρνησης της Ελλάδας. Η εκδήλωση Μνήμης, που συγκέντρωσε αρκετές χιλιάδες ανθρώπους, οργανώθηκε από τον αρχηγό των "Ελεύθερων Ελλήνων", Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Πάνο Καμμένο μαζί με την κυβέρνηση της Αρμενίας. Αυτή η εντελώς νέα προσέγγιση και νέα εμπειρία, μας δίνει απολογιστικά να καταλάβουμε, ότι είμαστε υποχρεωμένοι όχι μόνο να κάνουμε τα πάντα για να προωθήσουμε το ζήτημα της γενοκτονίας, αλλά, να ενισχύσουμε τη θέση μας, συνεργαζόνοι στενά με αδελφούς λαούς, που υπέφεραν κατά τη διάρκεια της ίδιας φοβερής τραγωδίας. Την ίδια στιγμή είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε, ότι αυτή δεν είναι μια απλή, αλλά, μακρόχρονη διαδικασία. Ακόμη και για την Αρμενία - την χώρα στην οποία το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας, αποτελεί σημαντικό τμήμα της κρατικής πολιτικής.

Η δεύτερη αιτία εμπεριέχεται στο ότι, κατά τη διάρκεια πολλών ετών, η δραστηριότητά μας αναφορικά με αυτό το ζήτημα είχε εθελοντικό χαρακτήρα. Ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε το λόμπυ του θέματος Γενοκτονία σε επαγγελματικό επίπεδο. Το πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση έγινε - στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δημιουργήθηκε έδρα Ποντιακών Μελετών, στη βάση της οποίας προοπτικά θα δημιουργηθεί επιστημονικό Κέντρο.

Ο Τρίτος παράγοντας, που εμποδίζει την αποτελεσματική δουλειά, είναι η απουσία ενοποίησης στον Παγκόσμιο Ποντιακό Ελληνισμό. Δυστυχώς, και αυτό το χρόνο, όπως και πριν, οι εκδηλώσεις μνήμης, επέδειξαν τον διχασμό που υπάρχει στο ποντιακό κίνημα. Ο ανταγωνισμός είναι καλός για τις επιχειρήσεις, αλλά η αδυναμία να συνεννοηθούμε και να εκφραστούμε μέσα από ένα ενιαίο δυνατό μέτωπο, μας αποδυναμώνει, και αυτό σημαίνει, ότι μειώνει τις πιθανότητες επιτυχίας στην κοινή μας υπόθεση.

Και αν εμείς είμαστε η γενιά, η οποία δεν έχει την ικανότητα να ενωθεί προς χάριν του μεγάλου σκοπού, τότε ας μην ενοχλούμε τη νεολαία! Είναι ταλαντούχοι, ανοιχτοί και κοιτάζουν προς μία κατεύθυνση. Και ακριβώς χάρη στη νεολαιίστικη πτέρυγα του ποντιακού κινήματος, αυτή τη χρονιά, για πρώτη φορά, το θέμα της Γενοκτονίας ακούσθηκε σε όλο τον κόσμο. Χιλιάδες άνθρωποι, στην Ελλάδα, στην Αμερική, στη Γερμανία, στην Ρωσία, στην Αυστραλία, στον καναδά, στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, βγήκαν στους δρόμους, κρατώντας στα χέρια ποντιακές σημαίες και το σύνθημα "δεν ξεχνώ"!, πραγματοποιήθηκαν Λειτουργίες, κονσέρτα, ημερίδες, υλοποιήθηκαν δράσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Η Παγκόσμια Επιτροπή της Ποντιακής Νεολαίας, έκανε μια τεράστια οργανωτική και ιδεολογική δουλειά. Γι αυτό τους λέμε ένα ειλικρινές ευχαριστώ.

Σήμερα σε αυτή την αίθουσα βλέπω ένα μεγάλο σύνολο νεανικών προσώπων και ακόμη και παιδιών, τα οποία οι ποντιακές οικογένειες προσπαθούν από τα παιδικά τους χρόνια, να κάνουν κοινωνούς του μοναδικού μας πολιτισμού. Αυτό είναι η απόδειξη, ότι η νέα γενιά είναι έτοιμη να διαφυλάξει τις βασικές ποντιακές αξίες. Αυτό μας δίνει την ελπίδα, ότι ο ποντιακός ελληνισμός, πέρα από τις παγκόσμιες τάσεις και την παγκοσμιοποίηση, θα ζει, κατέχοντας αξιοπρεπή θέση στον παγκόσμιο πολιτιστικό χώρο.

Κλείνοντας τη σύντομη ομιλία μου, χαιρετίζω για άλλη μια φορά τους φιλοξενούμενους και τους συμμετέχοντες του Φεστιβάλ, ειλικρινά εύχομαι σε όλους νέες γνώσεις και ανακαλύψεις στον πλούσιο κόσμο του ελληνικού πολιτισμού. Γιατί ο χορός - είναι ένα από τα πλέον δυνατότερα συστατικά της εθνικής μας αυτογνωσίας.

Αυτή τη στιγμή, που οι Πόντιοι πιάνονται με τα χέρια, που ο ρυθμός του νταουλιού έρχεται σε αρμονία με τους χτύπους της καρδιάς μας και οι ήχοι της λύρας μπαίνουν βαθιά στην ψυχή μας, απευθυνόμαστε στις ρίζες μας, συγχωνευόμαστε με τις μνήμες των προγόνων μας συνεχίζοντας τη χιλιετή ιστορία των ελλήνων του Πόντου ... και πιστεύω, ότι θα τα καταφέρουμε να συγχωνευθούμε στο όνομα της επίτευξης του μεγάλου κοινού μας σκοπού.

Ελάτε μαζί να το κάνουμε πράξη. Ελάτε μαζί να κάνουμε τον Πόντο μεγάλο.

Σας αγαπώ, εσας, τον ΠΟΝΤΟ και τον ΠΑΟΚ!!!

bsgreeks.blogspot.gr